26 Nisan 2014 Cumartesi

Kaçık Seçik

Ayaklarım geri adımken, içim çoktan terk etmişti.
İleride bekledi. ilerledim.
Rüzgarlı bir günün ortası,
güneş davetkâr ama aldatıcı.
Akıl havada asılı.

Yan yana sustuk ağaçlı tepede.
Anlamı yitikti sözcüklerin.
Beden hareketsiz, ruh direnişte..
 
Derken zorla ilerlenen, zorla bırakıldı..
Avrupa küstü, Anadolu döndü sırtını.
Boğaz sularına sığındı gözden akan,
edilen feryat.. Vedada saklandı.

Gülücükler, hoş sohbetler unutulmuş, günün ardında.
Geri almaya gittim. O da almaya gelmiş aynı anda..

Sadece denk gelinmiş, aynı açıya.. Fark etmeden.
Aynı açıya denk gelme ihtimalini sorgularken..