Toprağı ne kadar hissedebilirsin sinir uçlarında? Islak ve sıcak..
Varoluşunu bu denli anlamlandırabilen bir an daha var mıdır?
Ağır ağır yürürken bahar yağmuru altında, düşünmekten uzak,
bedenin yoktur o an, aldığın haz bütünleşir ruhunla.
İleride gördüğün o ihtişamlı ağaç hedef değildir sana.
Ona gitmemene rağmen, o ağaç ilham olur ruhunu toprağa, tabiata karıştırman adına.
Islanırsın üşümezsin. Islanırsın, ıslandıkça ısınırsın toprak kokusuyla.
Hiç olmadığın kadar çıplak,
hiç olmadığın kadar sıcak...
Sıyrılır ruhun kılıfından, yükselir dipsiz aydınlığa...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder